vrijdag 4 juni 2010

Yogaaaah

De juf zegt:

Rek en strek

Buig en draai

Denk niet, doe niet

Lig en zit

Ben en blijf

Meer dan ooit in je lijf


Maar ik:

Puf en zucht

Peins en schrik

Slik en stik

Wrik en wroet

Val en donder

En leef nog, een wonder!


Ps: Uiteraard wordt je van mijn yogales wel heel relaxt-;)


Foto: Peter Geraerdts

maandag 3 mei 2010

De verwarring van de samenleving

Vandaag hoorde ik iets over de vervrouwelijking van de samenleving. Dat was niet voor het eerst. Het schijnt al langer aan de gang, die vervrouwelijking: steeds meer juffen in het onderwijs, meer en meer apparaten om te multitasken – typisch vervrouwelijking (schijnt) want vrouwen zijn bij uitstek alles-tegelijk-kunners (schijnt ook, al heb ik mezelf daar nog nooit op betrapt), en last but not least mannen die hun oksels scheren. En, hoewel ik meer dan 15 jaar geleden al mannen – nee, geen homo’s voor zover relevant – zag met eyeliner of een likje nagellak, gaat dat oksels scheren blijkbaar te ver. Want nog iets tegenwoordiger zijn er mannen die zich afzetten tegen de vervrouwelijking door vooral hun baard te laten staan. Niet dat je denkt dat dat een modegril is, die in een mooie cyclus beweegt: baard – geen baard - baard etc. Nee, het is protest. Ik heb het even opgezocht: ontharen gaat al terug op de Romeinen als ik het internet mag geloven. Zowel mannen als vrouwen waxten er lustig op los, dat je het weet. Vervolgens is het een tijdje weggeweest: In de flowerpowerjaren (niet de minst vrouwelijke periode, me dunkt) hadden we allemaal, mannen én vrouwen, nog haar. Véél haar. Onder de oksels en op de kin, dat laatste dan vooral de mannen, hè. Maar nu dus weer terug van weggeweest, die baard. Want anno 2010 is ontharen blijkbaar vrouwelijk. En laten we wel wezen: Er zijn inderdaad vrouwen die zich compleet laten kaal plukken, haartechnisch gesproken. Over hoe vrouwelijk dat is, verschillen de meningen dan weer. De vraag blijft: Waarom is een man die zichzelf scheert, sopt, smeert, kortom zichzelf verzorgt vrouwelijk? Als ik een man was zou ik juist daartegen in protest gaan en me van top tot teen kaal scheren om op te komen voor mijn recht mezelf te verzorgen.

Al met al best verwarrend die zogenaamde vervrouwelijking. En nu eens niet alleen voor de man en ook niet alleen wat de haarzaken aangaat. Ik puzzel nog steeds op: Is het toeval dat de toename van het aantal juffen samenvalt met pogingen om het onderwijzersberoep te herwaarderen? Wie maken al die multitask apparaten? Mannen of vrouwen? En maken die apparaten het niet juist voor mannen makkelijker om ook te multitasken (als we al uitgaan van de premisse dat ze dat niet zouden kunnen en vrouwen wel) en ontdoen we het daarmee juist niet van het typisch vrouwelijke? Waarom proberen we op alle fronten agressie in te dammen maar moeten jongetjes op het schoolplein weer het recht hebben om te vechten (dat mag niet meer, oorzaak: vervrouwelijking in het onderwijs)? Maar ook: die vervrouwelijking van de samenleving, hebben we het dan over een 98 % mannelijke samenleving, die nu naar 97,5% gaat of van 80% naar 70% mannelijk? Of is het 50-50 en dreigt het vrouwelijke de overhand – oh no! – te krijgen? Na eeuwen van patriarchaat een beetje vrouwelijkheid: is dat wel vervrouwelijking? Of is dat balans? En is het erg of alleen bedreigend (want een verandering)? Was er niet eeuwenlang een (veel te?) mannelijke samenleving dan? En was dat ook een issue? Geloof ik niet, toch? En wie heeft die vervrouwelijking in gang gezet? Vrouwen die een broek dragen: was (en is) een taboe, of op zijn minst shockerend, maar was t ook problematisch in de zin van vermannelijking? Wordt het niet hoog tijd dat mannen massaal rokken gaan dragen? Een man heeft net zoveel recht op het dragen van een rok als een vrouw op het dragen van een broek. Lijkt me leuk, een man met baard én een rok. Lekker verwarrend. Lang leve de paradoxen en vooral het evenwicht dat alleen kan bestaan bij de gratie van verschillen tussen mannen en vrouwen, mannelijke mannen en vrouwelijke mannen en mannelijke vrouwen en andersom en…en...En laten we totdat we over onze taboes en vooroordelen heen zijn gewoon spreken over de verwarring van de samenleving en nee, da’s niet hetzelfde als vervrouwelijking.